بیش از دو دهه از اکران فیلم لئون: حرفه‌ای (Léon: The Professional) می‌گذرد و این اثر همچنان بینندگان خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد. طرفداران این فیلم جنایی و اکشن هم بدون شک همچنان از تماشای مدام آن لذت می‌برند و احساسات فراوانی را در حین تماشای آن تجربه می‌کنند. با وجود تمام خاطراتی که از این اثر سینمایی برای طرفداران صنعت سینما در طول چندین سالی که از اکران آن گذشته است، این احتمال وجود دارد که بعضی حقایق جالب فیلم لئون از بینندگان آن پنهان مانده باشند. پس اگر شما هم از طرفداران حرفه‌ای فیلم لئون هستید، با پی‌اس آرنا و این مقاله همراه بمانید تا یازده حقیقت خواندنی از آن را با همدیگر بررسی کنیم.

فیلم لئون داستان قاتلی حرفه‌ای را نشان می‌دهد که پس از اتفاقی ناگوار، دختر همسایه را به خانه‌ی خود راه داده و او را تحت مراقبت خود قرار می‌دهد. «ناتالی پورتمن» (Natalie Portman) حرفه‌ی بازیگری خود را با این اثر شروع کرده و «ژان رنو» (Jean Reno) فرانسوی هم به خاطر لئون بر سر زبان‌ها در هالیوود افتاد.

دوستی این دو شخصیت در فیلم وارد وضعیت‌های خاص، عجیب و حتی گاهی بحث‌برانگیز می‌شود که امروزه حتی می‌تواند بینندگان را شگفت زده کند. در کنار این رابطه‌ی فراموش‌نشدنی، داستان فیلم لئون هم مرزهای معمول این سبک از فیلم‌ها را زیر پا می‌گذارد و با موسیقی شاهکار آن، تلفیقی از احساسات، اکشن و تعلیق را به بینندگان ارائه می‌دهد. البته در کنار تمام این نکات مثبت، نباید بازی شاهکاری «گری اولدمن» (Gary Oldman) را فراموش کرد که به یکی از زیباترین بازی‌های حرفه‌ی این هنرمند توانا، و یکی از بهترین نقش‌های منفی سینما را به تصویر می‌کشد.

1. والدین «ناتالی پورتمن» مخالف بازی او در نقش «ماتیلدا» بودند

ایفای نقش «ماتیلدا» برای هر دختر یازده ساله‌ای می‌توانست سخت و پیچیده باشد. او نه تنها می‌بایست در فضای خانواده‌ای نابود شده و پرخشونت حضور پیدا می‌کرد، بلکه در طول فیلم این دختر نوجوان با نگاهی جنسی نیز به تصویر کشیده می‌شد. در مستندی که به مناسبت ده سالگی اکران فیلم لئون منتشر شده بود، این بازیگر به یکی از حقایق جالب فیلم لئون اعتراف می‌کند. او بعد از خواندن فیلم‌نامه اثر به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته و اشک ریخته بود. او می‌دانست که باید در این نقش بازی کند اما پدر و مادرش با این مساله کنار نیامده بودند. «پورتمن» در مستند می‌گوید:

والدینم به من می‌گفتند که به هیچ عنوان حق ایفای نقش را ندارم. به نظر آنها چنین نقشی برای دختر بچه‌ای به سن من کاملاً نامناسب بود. با این‌همه من معتقد بودم که فیلم‌نامه بهترین چیزی بود که تا به حال خوانده بودم و برای به دست آوردن آن با آنها مدام دعوا می‌کردم.

2. در فیلم‌نامه اصلی صحنه‌ای نوشته شده است که «لئون» اتفاقی «ماتیلدا» را در حال حمام کردن می‌بیند

دور از انتظار نیست که پدر و مادر «ناتالی پورتمن» با چنین سکانسی مشکل زیادی داشتند. همان‌طور که در مستند ده سالگی لئون به اسم Starting Young آمده است، آن‌ها تمام تلاش خود برای کم کردن جزییات نامناسب فیلم کردند. یکی از آن موارد، همین سکانس بود که همان‌طور که در قرار داد «پورتمن» آمده است، باید از فیلم حذف می‌شد.

3. «ژان رنو» و «ناتالی پورتمن» اجازه تمرین بحث‌برانگیزترین سکانس فیلم را نداشتند

بدون شک سکانسی که بیش از هر صحنه دیگر از فیلم لئون جدال و بحث به وجود آورده است، صحنه‌ای است که «ماتیلدا» لباسی که «لئون» به او داده است را می‌پوشد. تا پیش از این صحنه، که در اکران آمریکای آن حذف شده و تنها پس از یک دهه به نسخه نهایی اثر اضافه شده است، «لئون» شخصیتی است که مابین کودکی و بزرگ‌سالی گیر کرده است. تنها از این صحنه است که بینندگان ممکن است نگران رابطه دو شخصیت اصلی فیلم شوند. با اینکه «لئون» به صحبت‌های «ماتیلدا» توجهی نمی‌کند و او را پس می‌زند، اما تنش فراوانی در این سکانس وجود دارد.

در مصاحبه‌هایی که در دی‌وی‌دی فیلم آمده است، «ژان رنو» می‌گوید که از «لوک بسون» (Luc Besson)، کارگردان اثر، می‌پرسد که زمان تمرین این سکانس کی است و از او جوابی نمی‌شنود. با این کار «بسون» و عوامل صحنه موفق شده‌اند که حس نامناسب و ناراحتی که «لئون» تجربه می‌کند را به خوبی دربیاورند. همان‌طور که «رنو» می‌گوید: «رابطه لئون و ماتیلدا هم بسیار نزدیک بود و هم خیلی عجیب.» و این سکانس به خوبی آن را به تصویر می‌کشد.

4. دلیل ترک سیگار «ماتیلدا» در فیلم، والدین «ناتالی پورتمن» بود

یکی از حقایق جالب فیلم لئون درباره وضعیت سیگار کشیدن ناتالی پورتمن جوان در فیلم لئون بود. طبق توافقی که بین پدر و مادر «پورتمن» با «لوک بسون» انجام گرفت، بازیگر جوان تنها اجازه داشت پنج سیگار تقلبی در طول فیلم در دست بگیرد و همین‌طور حق نداشت هیچ کدام از آنها را استعمال کند. در نتیجه اگر در فیلم دقت کنید متوجه می‌شوید که «ماتیلدا» تنها سیگار به دست گرفته است یا آنها را بر لب می‌گذارد بدون اینکه دودی از دهانش خارج کند. علاوه بر آن، در این توافق‌نامه ذکر شده بود که شخصیت دختر جوان باید در طول فیلم سیگار کشیدن را ترک کند. در نتیجه این شروط، «لئون» در طول فیلم «ماتیلدا» را به خاطر کشیدن سیگار سرزنش می‌کند و در نهایت هم وقتی که تنهاست، سیگار ناتمامی را دور می‌اندازد و به عبارتی ترک می‌کند.

5. تقلید «ناتالی پورتمن» از «مریلین مونرو» از روی فیلم‌های این بازیگر معروف نبود

در طول تست بازیگری «پورتمن» برای نقشش در فیلم لئون، «بسون» از این بازیگر می‌خواهد که نشان دهد چه تقلیدهایی از بازیگران معروف بلد است. سکانسی که در فیلم آمده و «ماتیلدا» ادای شخصیت‌های معروف را در می‌آورد حاصل همین اتفاق است.

این بازیگر بعدها که در مستندی درباره‌ی این صحنه صحبت کرده است، اعتراف می‌کند که از کودکی علاقه بسیار زیادی به «جین کلی» (Gene Kelly) و «مدونا» (Madonna) داشته، اما هیچ‌گاه هیچ فیلمی از «مریلین مونرو» (Marilyn Monroe) را تماشا نکرده بود. در اصل تقلیدی که از این بازیگر در لئون می‌بینیم را «ناتالی پورتمن» براساس «مایک مایرز» (Mike Myers) در فیلم «جهان وین» (Wayne’s World) انجام داده است.

6. «لوک بسون» ایده‌ی فیلم لئون را در حین ساخت «دختری به نام نیکیتا» به‌دست آورده است

در اثر ساخته سال 1990 این کارگردان به اسم «دختری به نام نیکیتا» (La Femme Nikita)، «ژان رنو» نقش «ویکتور تمیزکار» را بازی می‌کند که برای حل مشکل مأموریت نیکیتا وارد داستان می‌شود.

به گفته کارگردان، او به قدری تحت تأثیر کار «رنو» قرار گرفت، که تصمیمی می‌گیرد داستانی بر اساس شخصیت او بنویسد و در نتیجه لئون متولد می‌شود. خوشبختانه هنگامی که به خاطر مشکلات برنامه «بروس ویلیس» فیلم‌برداری «عنصر پنجم» (The Fifth Element) به تعویق افتاد، «بسون» موقعیتی پیدا کرد تا بر روی پروژه مورد علاقه خود کار کند.

7. نماهای داخلی آپارتمان «لئون» و «ماتیلدا» در هتل چلسی فیلم‌برداری شده‌اند

یکی از حقایق فیلم لئون درباره محل زندگی آن‌ها است. در حالی که خانه‌ی دو شخصیت اصلی فیلم به نظر مکان مهمی نمی‌آید و کمی حتی به هم ریخته و خراب است، اما صحنه‌هایی که در طول فیلم شاهدشان هستیم در هتل چلسی فیلم‌برداری شده‌اند که یکی از مناطق تاریخ و مهم نیویورک حساب می‌شود.

افراد مهمی همچون «باب دیلن» (Bob Dylan)، «جنیس جاپلین» (Janis Joplin)، «چارلز بوکوفسکی» (Charles Bukowski)، «تام ویتس» (Tom Waits)، «پتی اسمیت» (Patti Smith)، «لئونارد کوهن» (Leonard Cohen) و «ایگی پاپ» (Iggy Pop) در آن زندگی کرده‌اند. «آلن گینزبرگ» (Allen Ginsberg) و «گرگوری کورسو» (Gregory Corso) در آن به بحث‌های فلسفی پرداخته‌اند و «آرتور سی کلارک» (Arthur C. Clarke) رمان «2001 ادیسه فضایی» را آنجا نوشته است.

«اندی وارهول» (Andy Warhol) هم فیلم «دختران چلسی» (Chelsea Girls) را در همین مکان فیلم‌برداری کرده است و دوست دختر «سید ویشس» (Sid Vicious) هم در همین هتل به ضرب چاقو کشته شده این موزیسن معروف به خاطرش دستگیر شده بود. هر چقدر خانه‌ی دیده شده در فیلم معمولی به نظر می‌آید اما تاریخ پر حادثه‌ای داشته است.

8. نیویورک الهام‌بخش فیلم لئون بوده است

با وجود اینکه این ساخته‌ی «لوک بسون» هم در پاریس و هم در نیویورک فیلم‌برداری شده است، اما کارگردان بر این مساله پافشاری کرده است که لئون فیلمی نیویورکی است. او در مصاحبه‌ای که با مجله Stumped داشته گفته است:

هنگامی که صحبت از لئون می‌شود، من با نیویورکی بودن آن راحت‌تر هستم. به نظر من در نیویورک یک شخص می‌تواند ناپدید شود. تنها کافی است گوشی همراه و کارت بانکی همراه خود نداشته باشید تا هیچ کسی نتواند شما را پیدا کند. از طرفی دیگر پاریس یک خصوصیت دارد که در نتیجه آن نمی‌تواند لوکیشن فیلم باشد. تمام خانه‌های این شهر صاحب خانه‌ای دارند که از تمام اتفاقات کل ساختمان خبر دارند. آنها همواره با پلیس در ارتباط هستند و در نتیجه آن کسی نمی‌تواند در پاریس نامریی باشد.

9. دیالوگ ماندگار «گری اولدمن» در فیلم، برای اذیت کردن کارگردان گفته شده بود

این بازیگر توانا در هر نقشی که حضور پیدا کرده است، همواره تمام انرژی خود را گذاشته و آن نقش را ماندگار کرده است. مأمور پلیسی که «اولدمن» نقش آن را در فیلم لئون بر عهده دارد، امروزه با دیالوگی شناخته می‌شود که با لحنی خاص فریاد میزند: «همه رو بیار!» همان‌طور که بازیگر در مصاحبه‌ای به یکی از حقایق جالب فیلم لئون اشاره کرده است، این شکل از ادا کردن دیالوگ تنها برای شوخی با «لوک بسون» و خنداندن او انجام گرفته بود. او می‌گوید:

در برداشت‌های قبل، من با صدایی معمولی دیالوگ را گفتم. یک بار اما به صدابردار اشاره کردم و بعد جمله را با تمام توانم فریاد زدم تا «بسون» را اذیت کرده باشم. جالب این جاست که همین برداشت وارد نسخه نهایی فیلم شد و هنوز هم، کسانی که مرا در خیابان می‌بینند این جمله را خطاب به من فریاد می‌زنند!

10. «بسون» تمام شایعه‌های مربوط به ساخت دنباله‌ی لئون را رد کرده است

در حالی که طرفداران سال‌هاست منتظر ساخت ادامه‌ای بر داستان فیلم لئون هستند، «لوک بسون» بارها این درخواست‌ها را بی‌جواب گذاشته و اعلام کرده است که قسمت دوم آن را نخواهد ساخت. او در مصاحبه‌های فراوانی درباره‌ی این موضوع گفته است که اگر قرار بود به خاطر پول دنباله‌ی لئون را بسازد، سال‌ها پیش می‌توانست این کار را بکند. اما او می‌داند که باید داستانی ارزشمند داشته باشد تا بتواند فیلم را ادامه دهد و از آنجایی که هیچ‌گاه به داستانی رضایت‌بخش نرسیده است، در نتیجه آن فیلمی هم ساخته نمی‌شود.

11. «ژان رنو» طوری نقش خود را بازی کرده است تا هیچ تهدیدی از سمت او به «ماتیلدا» احساس نشود

شاید برایتان جای سوال باشد که چرا لئون کمی خنگ به نظر می‌رسید. خب این بازیگر فرانسوی در صحبت‌هایش در دی‌وی‌دی فیلم  به یکی از حقایق فیلم لئون اشاره کرد. او اعلام کرده است که برای حذف هر گونه احتمال احساس جنسی از طرف «لئون» به «ماتیلدا»، او این شخصیت را کمی کم‌هوش بازی کرده است. از نظر «رنو»: «لئون شخصیتی است که پدر و مادرش را از دست داده و یک مهاجر است. هنگامی که چنین شخصی باهوش نباشد، کمتر حرف میزند و در نتیجه بیشتر احساسات نشان می‌دهد. به همین دلیل به شکلی غریزی از خود دفاع می‌کند. با کم‌هوش نشان دادن لئون، ماتیلدا کسی است که کنترل شرایط را به دست می‌گیرد.»

در این مطلب 11 مورد از حقایق فیلم لئون را بیان کردیم و امیدواریم که از مطالعه این فکت‌ها لدت برده باشید. صحنه مورد علاقه شما در فیلم حرفه‌ای چیست؟ آن را در قسمت کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.

 

فرانک مجیدی: فکر می‌کنم سال ۸۴ بود که در مجموعه‌ای که “انتشارات نگاه” از کارهای ترجمه‌ی داستان کوتاه شادروان احمد شاملو منتشر کرد، داستانی از عزیز نسین خواندم درباره‌ی پیرمردی که شرط قبول درخواست ازدواج جوانی با نوه‌اش را توانایی‌اش در دویدن گذاشته بود. داستان خیلی خوبی بود. آن موقع، یاد فیلم “فارست گامپ” افتادم. روزها گذشت. هم “فارست گامپ” از خاطرم رفت و هم داستان. تا دو هفته پیش که فیلم‌هایم را مرتب می‌کردم و دی وی دی “فارست گامپ” ناگهان آمد جلوی چشمم. دوباره تماشایش کردم و دوباره پر از یک حس خوب شدم. در سال ۹۴ رابرت زمکیس یکی از زیباترین داستان‌های سینما را خلق کرد، یکی از به یاد ماندنی‌های عصر ما!

فارست گامپ ( تام هنکس)، مرد ساده‌دلی است که در ایستگاه اتوبوسی منتظر نشسته‌است. با آمدن خانمی، او خود را معرفی می‌کند و داستان زندگیش را تعریف می‌کند. فارست کودکی با بهره‌ی هوشی پایینتر از همسالانش است و تمام دنیایش مادرش (سالی فیلد) که حوادث اطرافش را با زبانی ساده برایش توصیف می‌کند. او در کودکی مجبور به استفاده از اسکلت و داربست فلزی بود که به پایش بسته می‌شد. بچه‌های همسالش او را دوست نداشتند. اما یکی با او همبازی شد، جنی. طی حادثه‌ای، آن اسکت مزاحم فلزی در هم می‌شکند و توانایی فارست در دویدن پدیدار می‌شود. فارست که حالا بالغ شده در راگبی به افتخار می‌رسد. جنی جوان (رابین رایت پن) که هرگز از مهر پدر الکلی‌اش بهره‌ای نداشته، آرزو دارد خواننده‌ی کانتری شود. او دختر سر به راهی نیست. در روزهای جنگ با ویتنام، فارست به ارتش می‌پیوندد و حتی در یک بار نامناسب خوانندگی می‌کنند. هنگام خداحافظی، جنی از فارست می‌خواهد شجاع نباشد و هر وقت خطری بود فقط بدود. فارست در دوره‌ی آموزشی ارتش، دوستی به نام بوبا(میکلتی ویلیامسون) پیدا می‌کند. او جوان سیاهپوست ساده‌دلی است که آرزو دارد خانواده‌ی فقیرش را با صید میگو به وضع بهتری برساند. آنها به ویتنام اعزام می‌شوند و تحت فرماندهی سرگرد دن تیلور(گری سینایس) قرار می‌گیرند. در یکی از حملات، نیروهای آمریکا بشدت بمباران می‌شوند. با فرمان فرماندهش، فارست شروع به دویدن می‌کند و ناگهان به یاد بوبا می‌افتد. او باز می‌گردد تا بوبا را پیدا کند اما هر بار یک مجروح دیگر را می‌یابد و او را تا کرانه‌ی رودخانه می‌رساند، از جمله سرگرد دن را. بالاخره بوبا را در حالیکه بشدت زخمی است می‌یابد. بوبا می‌میرد و فارست زخمی جزئی برداشته ولی سرگرد دن هر دو پایش را از دست می‌دهد. دن بخاطر آنکه تا آخر عمر فلج است و با افتخار نمرده و گمان می‌برد فارست نگذاشته به سرنوشتش برسد از او خشمگین است. فارست مدال افتخار می‌گیرد و در دوران نقاهت استعدادش در پینگ‌پنگ شکوفا می‌شود. در حالیکه او به مسابقات جهانی می‌رود و یکی یکی پله‌های افتخار را طی می‌کند زندگی جنی هر روز در سراشیبی است. اعتیاد و روابط ناسالم، جوانی و زندگی جنی را می‌رباید. فارست سرگرد دن را با خود همراه می‌کند تا به آرزوی بوبا جامه‌ی عمل پوشاند. او اسم قایقش را می‌گذارد جنی و موفق می‌شود یکی از بی‌نظیرترین صیدهای میگو را انجام دهد، چنانکه عکسش بر جلد مجله‌ها برود. ولی او فقط دنیای کوچک خودش را می‌خواهد دنیایی که تمام وسعتش آغوش مادر و داشتن جنی است…

وقتی تام هنکس در سال ۹۳، اسکار بهترین بازیگر مرد را بخاطر “فیلادلفیا” گرفت همگان او را برازنده‌ی این جایزه می‌دانستند اما تصور نمی‌رفت او در سال آینده هم مجسمه‌ی طلایی را بالای سر برد. هنکس در سال ۹۴ بینندگان را میخکوب کرد! او یکی از به‌ یاد ماندنی‌ترین کاراکترهای سینمای جهان را جان بخشید و در او روح دمید. آنچنان که اگر تنها بهانه‌ی دوباره نبردن اسکارش، گرفتن جایزه در سال گذشته بود یکی از بزرگترین ناداوری‌های اسکار رخ می‌داد. چنین بود که جز این، فیلم ۵ اسکار دیگر را هم درو می‌کند. رابرت زمکیس با طمانینه، تمام حوادث فیلمش را عمق بخشیده و پرداخته‌است.

فیلم “فارست گامپ” فیلم سرشاری است. این فیلم یکی از بهترین مراجع شناخت آمریکای معاصر است. اتفاقات فرهنگی، هنری و سیاسی چون حلقه‌هایی مرتبط پشت سر هم ردیف می‌شوند و قهرمان داستان به زیبایی در آن پرورش می‌یابد. از الویس پریسلی و جان لنون گرفته تا کندی و نیکسون، همه نقشی در فیلم می‌یابند. موسیقی و ترانه‌های فیلم گوش‌نوازند. با گذشت ۱۵ سال از اکران فیلم، هنوز جلوه‌های ویژه‌ی آن بشدت حیرت‌انگیز و چشم‌نواز است. به نظر می‌رسد طراحان جلوه‌های ویژه‌ی فیلم می‌دانسته‌اند فیلمی برای همیشه‌ی تاریخ سینما می‌سازند و باید کار فاخری ارائه دهند. هنوز سکانس دست دادن فارست گامپ و کندی، یا شوی شبانه‌ی فارست با جان لنون بسیار شاخص و مثال زدنی است.

دو سکانس در فیلم هست که هر بار می‌بینم صورتم را پر از اشک می کند. یکی آنجا که بچه‌ها به فارست سنگ می‌زنند و جنی به فارست که اسیر آن میله‌ها و اسکلت‌های فلزی است، می‌گوید:”بدو فارست! بدو!” و فارست شروع به دویدن می‌کند و ناگهان تمام آن میله‌ها خرد می‌شودـ و آنجاست که مقرر می‌شود جهان زیر پای فارست باشد!ـ دیگر آنجا که جنی پسرشان را به فارست نشان می‌دهد و به فارست که وحشت‌زده شده، می‌گوید او کار بدی نکرده! فارست با تردید و با چشمانی پر از اشک می‌پرسد:”اون باهوشه؟!”

این فیلم در ستایش یک قلب بزرگ و طلایی است! اینکه در نقدهای این فیلم می‌خوانم “…فارست مرد احمقی است…” مشمئزم می‌کند. حقیقت این است که فارست مرد خارق‌العاده‌ای است. او آنچنان قلب بزرگی دارد که ما آدم‌های دیگر، از وحشت این بزرگی دوست داریم به او انگ متفاوت بودن و نادانی بزنیم تا خود را بالا بکشیم. اشکال از فکرهای کوچک ماست، دوستان! دنیای فارست در میان جنگ و خون هم پر از رنگ‌های شاد و خاطرات خوب است. برای فارست اهمیتی ندارد که دنیا زیر و رو شود، او فقط مادرش و جنی را می‌بیند. آن سکانسی را به یاد بیاورید که یکی از کمونیست‌ها دارد برای فارست از گروهشان می‌گوید اما او نمی‌بیند و نمی‌شنود، تنها جنی را می‌بیند که از رهبر گروه سیلی می‌خورد. دوست دارم اگر این فیلم را ندیده‌اید، حتماً ببینید و اگر دیده‌اید دوباره تماشایش کنید. به جزئی‌ترین لبخندهای فارست، کمترین حرکات سرش و نگاه مشکوک و مظنونش به جان لنون دقت کنید، وقتی جنی به او می‌گوید در لباس نظامی خوش‌تیپ شده، ببینید که با چه غرور و شادی‌ای لباسش را مرتب می‌کند، وقتی در روز عروسی جنی کراواتش را مرتب می‌کند نگاه کنید که چطور به جنی می‌نگرد. فارست راست می‌گوید، شاید مرد باهوشی نباشد اما می‌داند عشق چیست! مهم هم همین است! رمز تمام کامیابی‌های فارست در همین جمله است. او می‌دود تا رستگار شود، شاید فقط برای گرفتن پری که در نسیم به این سو و آن سو می‌رود! و تو با تمام وجودت می‌گویی:”بدو فارست! بدو!”

نقد فیلم کلوزاپ عباس کیارستمی

سینمای واقع گرایانه که موج نوی سینمای ایران است 1340 به وجود آمد که بی شباهت به موج نو سینمای فرانسه نبود. فیلم کلوز آب عباس کیارستمی نمونه ای از این مکتب می باشد. فیلم کلوزآپ، به بحران اخلاقی که در جامعه وجود دارد اشاره می کند، بحرانی فارغ از نوع طبقه فرهنگی، اقتصادی و...کارگردان در این فیلم، فروپاشی اخلاقی را چون بیماری مسری می داند که برای مبتلا نشدن به آن هشدار می دهد. هدف از این پژوهش تحلیل سکانس های فیلم کلوز آب با استفاده از الگوی همنشینی و جانشینی می باشد. در این پژوهش جهت تحلیل فیلم از تحلیل همنشینی و تحلیل جانشینی استفاده شد. در سطح تحلیل همنشینی فیلم های مورد مطالعه، کارکرد هر سکانس بررسی می شود. سکانس ها در کنار یکدیگر زنجیره ای از رویدادها را شکل می دهند. ولی تحلیل جانشینی به معنای جستجوی الگوی پنهان تقابل نهفته در متن و سازنده معناست. پژوهش حاضر کل داستان فیلم کلوزآپ به کارگردانی عباس کیارستمی را به عنوان جامعه آماری مورد تحلیل قرار می دهد. حجم نمونه به صورت کمی نخواهد بود و روایت فیلم با در نظر گرفتن گفتگوها در قالب پلان ها و سکانس ها مد نظر است.

Cigarettes and tiny liquor bottles

سیگار و بطری های کوچک مشروب

Just what you’d expect inside her new Balenciaga

تنها چیزی هست که انتظار داری تو لباس گذاشته باشه

(Balenciaga یه نوع مارک لباس)

(منظورش از Her یا She همون آمریکا هست در واقع داره آمریکا رو

به یه دختری تشبیه میکنه و ازش انتظار داری توی پیراهنش سیگار و

مشروب داشته باشه منظورش آزادی هست که در آمریکا وجود داره)

Bad romance, turned dreams into an empire

داستان های تلخ اون رو به یه امپراطوری تبدیل کرده

(منظورش اینه که آمریکا تونسته با غلبه بر مشکلات

خودش رو بالا بکشه و کشور اول دنیا بشه شبیه این

قسمت تو اهنگ American Oxygen ریحانا هم بود)

Self-made success

با موفقیت هایی که خودش به دست آورده

Now she rolls with Rockafellas

باعث شده که الان با ثروتمند ها سر و کار داشته باشه

(Rockafellas یعنی تاجران و ثروتمندان منظورش اینه که این موفقیت

ها بوده که باعث شده آمریکا به یه کشور ثروتمند با مردمی غنی تبدیل بشه)

Survival of the richest

بقای ثروتمندان

(Survival of the richest یه نوع اصلاح هست یعنی اینکه کشور های قوی

پیشرفت میکنن و به جلو حرکت میکنن و کشور های ضعیف عقب میمونن و از

بین خواهند رفت این اصلاح از اصلاح Survival of the fittest ریشه گرفته

که اگه یادتون باشه تو کتاب علوم به اسم "بقای سازگارترین گونه" شناخته میشد)

The city’s ours until the fall

شهر تا پاییز برای ماست

They're Monaco and Hamptons bound

اونها تو موناکو و همپتون هستن

(داره میگه آمریکاهایی ثروتمند هستن و تابستون

رو تا فصل پاییز توی کشور ها مختلفی میگذرونن

مثل موناکو فرانسه و همیپتون انگلستان)

But we don’t feel like outsiders at all

اما ما اصلا شبیه خارجی ها نیستیم

(درسته به اون کشور ها سفر میکنن ولی اصلا مثل آنها فکر نمیکنن)

شروع کورس

We are the new Americana

ما امریکای جدید هستیم

(دقیقا مثل همین رو تو آهنگ ریحانا داشتیم منظورش از امریکای جدید

همون نسل جدید آمریکا هست نسلی که خودش رو آمریکایی میدونن

ولی الزاما اصلیت امریکایی ندارن مثلا هالسی پدر آفریقایی آمریکایی

و مادر ایتالیایی داره و همچنین ریحانا که اصلیت امریکایی نداره)

High on legal marijuana

نعشه قوانین ماریجوانا هستیم

(ماریجوانا تو بعضی از ایالت های امریکا به

دلیل مصارف و مسائل پزشکی آزاد هست و

توی آمریکا به راحتی پیدا میشه)

Raised on Biggie and Nirvana

با بیگی و نیروانا بزرگ شدیم (پرورش یافتیم)

(دو تا معنی میده بیگی یعنی موفقیت و ایالت نیروانا در امریکا نماد

آرامش و شادی هست پس معنی اولش اینه که با موفقیت و آرامش

توی آمریکا بزرگ شدن از طرفی بیگی خواننده رپ و نیروانا گروه

موسیقی بودن که میتونه یه اونها هم اشاره داشته باشه)

We are the new Americana

ما امریکای جدید هستیم

پایان کورس

Young James Dean, some say he looks just like his father

جیمز دین جوان رو بعضی ها میگفتن شبیه پدرش هست

(جیمز دین بازیگر شرور و مغرور که توی جوانی بر اثر تصادف درگذشت

تیلور سویفت تو آهنگ style اون رو به هری استایلز تشبیه کرده بود)

But he could never love somebody’s daughter

 ولی اون هرگز نتونست عاشق دختر کسی بشه

Football team loved more than just the game

تیم فوتبالش رو بیشتر از اینکه فقط یه بازی باشه دوست داشت

So he vowed to be his husband at the altar

پس توی محراب عهد بست که همسرش باشه

(وقتی که از his استفاده کرده منظور اینه که با یه مرد دیگه ای جیمز دین

ازدواج کرد و یه جورایی همج*س گرا بوده و با هم تیمی خودش ازدواج

کرده هر چند که که جیمز دین دوست دختر های زیادی داشته و در واقع

دوج*س گرا بوده اینجا خواننده میخواد آزادی ازدواجی که برای هم ج*س

گرا ها در امریکا وجود داره حمایت کنه،Altar همون محیط کلیسا که زوج

های جوان رو به عقد همدیگه در میارن)

Survival of the richest

بقای ثروتمندان

The city’s ours until the fall

شهر تا پاییز برای ماست

They're Monaco and Hamptons bound

اونها تو موناکو و همپتون هستن

But we don’t feel like outsiders at all

اما ما اصلا شبیه خارجی ها نیستیم

تکرار کورس

We know very well who we are

ما خیلی خوب میدونیم که کی هستیم

So we hold it down when summer starts

پس وقتی که تابستون شروع میشه خودنمایی میکنیم

(hold it down اینجا یه جواریی یعنی show off یا represent

منظورش اینه که وقتی تابستون شروع میشه اونها سفر میکنن و

به کل دنیا میرن و اینطوری خودنمایی میکنن)

What kind of dough have you been spending?

چه جور پولی تا حاالا خرج کردی؟

(منظورش اینه که کجای دنیا اینطور ثروتمند هستن که مثل ما پول خرج کنن)

What kind of bubblegum have you been blowing lately?

چه جور آدامس بادکنکی تازگی ها ترکوندی؟

(منظورش از ادامس بادکنکی همون bubblegum weed یا همون

ماریجوانای پزشکی هست که به وفور توی امریکا پیدا میشه)

تکرار کورس

امیدوارم از این وبلاگ لذت ببرید چون دنبال تحلیل و بررسی رپ فارسی هستیم